سلام دنیا! حس قشنگی به آدم می ده یعنی تازه متولد شده باشی و چشم هات به دنیا برای اولین بار باز بشه بدون هیچ ذهنیتی، سفید سفید، بکر بکر، نه قضاوتی در کار و نه پیش زمینه ای برای قضاوت … خیلی باحاله.

امروز یهویی تصمیم گرفتم وبلاگ شخصی برای خودم راه بندازم. هرچند از تاریخ اولین راه اندازی وبلاگم در سال ۱۳۷۷ در حدود بیست سالی می گذره و توی این مدت انواع و اقسام وبسایت برای افراد مختلف و شرکت های زیادی راه اندازی کردم اما اعتراف می کنم تا حالا پای کار نبودم. نه اینکه کوزه گری بلد نبودم که بودم فقط دل و دماغی برام نمیموند که چیزی بنویسم الان که دارم اینها رو می نویسم یه حس نوشتن تو وجودم بیدار شده که شایدم دوام چندانی نداشته باشه اما شایدم اینطوری نشه